Ἐγώ ἴσαμε ‘δῶ

Δέν κυνηγάω πιά γοργόνες

στ΄ἀνάσκελα τῆς θάλασσας

Ἄλ Ἤλ Ἠλίας ἀγνάντια τοῦ θεοῦ

θά λάμνω καί θά ὁρῶ μελλούμενα

Γκρεμνά θά ἀντηχοῦν τό χνῶτο μου

Στῆς κορασίδας τά λαιμά

Γυρτά κεράσια      τυλιγάδι στό δόρυ τοῦ Βοριᾶ

Κοτσύφι ἄσπρο θά μοῦ μολογεῖ

τά ἐκεῖθεν

τοῦ ἄλλου κόσμου τόν μέλανα ἀφρό

Κι ἀφοῦ θά ἔχω μάθει τό λιθάρι

θά ἰδῶ στό μάτι τό στοιχειό

καί θά στοιχειώσω

Θά στοχεύσω καί θά ρίξω